"Biegnę przed siebie, jakby ktoś mnie gonił. Jakby groziło mi wielkie niebezpieczeństwo. A może jakbym kogoś ja goniła, a ten ktoś się przede mną ukrywał albo wciąż wymykał?... Muszę biec jak najszybciej, choć nie wiem przed czym uciekam i nie wiem dokąd. A może – nie wiem, kogo chcę złapać. Wiem tylko jedno – muszę biec."
poniedziałek, 26 września 2011
dziwnie
Jej... dziwnie w mojej głowie. Już tak od kilku dni. Na początku miałam takie krótkie stany a teraz jest coraz dłużej. Nie wiem co to jest. Dzwoniłam do mojej lekarki. Radziła mi jechać na izbę przyjęć. Pojadę. Dziwnie się czuję.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz