Hej!

Wymęczonam okrutnie dniem dzisiejszym. Poszłam ja na tę rozmowę. Co tam mówię poszłam. Taksówką pojechałam, bo ta firma na zadupiu jakimś, myślę nie będę szukać jak durna. To wsiadłam i pojechałam za ostatni grosz. Zajeżdżam ja do tej firmy a tam łomatko! Bida z nędzom. Nie to, że na korytarzu światła nie było i po ciemaku klamki do drzwi szukałam, to jeszcze wchodzę do środka a tam mieszkanie w bloku. Jakieś dwa pokoje, ludź na ludziu siedzi a między tymi ludziami stoi biurko a zza biurka tego spoziera na mnie no tak paskudna facjata, żem aż się wzdrynęła.

Macha ten jegomość do mnie żebym podeszła i siadła. Ja w płaszczu, ale on nic, żebym płaszcz ten zdjęła tylko zaraz jakieś pytania do mnie z dupy, że czym się różni wyszukiwarka od przeglądarki. Łolaboga myślę. Za kogo on mnie ma. On coś tam do mnie dalej gada, ale ja nie mogę tylko z odruchem wymiotnym na tę jego twarz i brudne obdarte ściany za nim. No nie wytrzymię myślę. Nie wytrzymię.

Czekałam ja tylko aż się ten mój interlokutor wypluje z wszelkiego plugastwa, które do mnie rzecze i huzia na józia do domu. Łomatko Przenajświętsza, Maryjko, czymże ja tak zawiniłam, że mnie takie bezeceństwa spotkały. Wyszłam stamtąd a w oczach łzy i złość mnie jakaś taka chwyciła i rozżalenie przeogromne. Myślę sobie no i już po dniu. Już po dniu całym. Znajdę ja otwarty przybytek jaki piwny i tam się zbunkruję, aż dojdę do siebie.

I już bliska byłam realizacji planu tego, aż niespodziewanie coś mnie natchło, żeby pójść do znajomego, co to się z nim dzień wcześniej umawiałam, że mnie przemagluje pod kątem rozmowy kwalifikacyjnej i feedbecka jakiego udzieli.

Kupiłam ja jakieś słodkości, bo myślę jak już pić nie będę to choć co zjem dobrego. No i dawaj jadę ja do kolegi tego. Zajeżdżam ja tam, i jak nie zacznę złorzeczyć zapyziałemu oblesiowi, co tom z nim miała tę wątpliwość wielką. Jak nie zacznę bluzgać i łzy przed nim wylewać a on do mnie ni stad ni zowąd czy ja u niego nie chcę pracować.

No i dogadaliśmy się tak, że we wtorek mam jeszcze porozmawiać z jego przełożonym i może i się stanie cud jaki i będę mieć robotę, ale to już musi być ino cud.

No a wieczorem wizyta u mojej doktórki. Tom jej jak na spowiedzi wszystko wyśpiewała czego i Wam tutaj nie piszę. Włos się zjeżył mojej doktór i kazała przyjść za dwa tygodnie natentychmiast, bo jej zdaniem mam się ku zagładzie.

No może i mam, ale ja tam już tego nie czuję. Już mnie tam wszystko jedno. Na tyle jedno, żem tak sobie humorystycznie opisać tu pozwoliła wszystko. Hej!