Rzecz o chlaniu

I tak to już jest z tym alkoholem. "Jak ja kocham tę naftę" Nie wiem zaszyć się czy jak? Moja lekarka mówi, że terapia, konieczna terapia. No dobrze, będzie praca, będzie terapia.

Zobaczymy jak będzie. Pewnie lekko nie będzie ale poddać się nie poddam.

Jutro wyjeżdżam do sióstr. Wieczorem wychodzimy potańczyć. Rzecz jasna alkohol też będzie. No i jaki sobie postawić cel? Nie pić wcale, czy wypić tyle by nie stracić filmu, bo i tak mi się zdarza.

Czy można przestać pić z dnia na dzień? A jak nie pić to co? Żreć jak świnia? A jak nie żreć i nie pić to co? Palić jak smok? Nałogi, nałogi w mojej głowie.

P. mówi, że mnie by się teraz przydała terapia behawioralna, żeby sobie wypracować nowe sposoby radzenia sobie z emocjami. No ale ja myślę, że ta grupa warsztatowa może coś wniesie, coś pomoże.
Liczę na to.
A w terapii byłabym analitycznej jakby wyszło z pracą jakąś. Bo ja w analitycznej czuję się jak ryba w wodzie i ładnie pracuję i do dobrych wniosków dochodzę. Uczę się w analitycznej sama sobą zarządzać, wyczuwać siebie, wsłuchiwać się w swoje emocje. Może wówczas bym usłyszała co pod tym całym alko siedzi. Może czort jaki, chochlik i tyle.

Coś mnie tam mocno uwiera, coś mierzi. Jakiś ból psychiczny. Gdybym mogła uronić choć jedną łzę, zapłakać jak człowiek. Gdybym potrafiła ból ten wyartykułować. Ale umiem tylko sięgać po jakieś acting outy.  Szkoda.

Dzisiaj wypiłam na mieście jedno piwo a potem doszedł atak bulimii. Jak już się tak pozbyłam wszystkiego z siebie to poczułam ulgę. Jakoś tak wyjątkowo. Tak jakbym potrzebowała właśnie coś wyrzygać, albo jakbym zwyczajnie nie mogła czegoś unieść.

Chciałabym móc szczerze porozmawiać z terapeutą o tym co się dzieje aktualnie w moim życiu. A tak troszkę po omacku błądzę. Nie wiem czy kiedy próbuję coś zmieniać, czy robię dobrze, czy źle. Na pewno z dnia na dzień jestem już coraz bardziej zmęczona. Nie wiem ile to jeszcze wytrzymam i o to właśnie martwi się moja lekarka.

Tak jestem zmęczona. Alkohol nie daje już wytchnienia.

Dobrze, umówmy się tak: Jutro postaram się nie pić. Powiedzmy, że zrobię to choćby po to, by wieczorem lub następnego dnia rano obwieścić tu Wam, że nie tknęłam alko. Umówmy się, że będziecie ze mnie dumni, a i może ja zacznę odczuwać satysfakcję, że jednak wytrzymałam z jakimś postanowieniem.