Zmiana planów

Jestem po rozmowie z psychologiem i lekarzami. Ku mojemu zdziwieniu, wszyscy orzekli, że pomysł z pozostaniem w Warszawie jest bardzo rozsądny. Prowadząca mnie pani ordynator powiedziała, że zastanawiali się nad sensem mojego wyjazdu, ale chcieli, żebym to ja ewentualnie doszła do wniosku, że lepiej dla mnie będzie, gdy zostanę w Wawie.

Psycholog wziął mnie jeszcze na indywidualną rozmowę. Opowiedziałam mu wszystko ze szczegółami. Udzielił mi jeszcze kilka rad co do możliwości kontynuowania zwolnienia, no i skwitował, że podjęłam bardzo dobrą decyzję.

Teraz muszę jakoś poinformować rodzinę. Będę potrzebowała pomocy przy przeprowadzce, ale może uda mi się wszystko załatwić jak trzeba. Oczywiście sama zmiana miejsca zamieszkania jest dla mnie stresująca. Dawno się już nie przeprowadzałam. W obecnym mieszkaniu jestem już 4 lata. To najdłużej jak dotąd ze wszystkich miejsc. W życiu przeprowadzałam się ponad pięćdziesiąt razy.
Technikę pakowania mam już jakoś opanowaną.

Muszę teraz zadbać o stronę finansową. ZUS jeszcze nie dostał żadnych moich zwolnień, więc nie szybko otrzymam jakieś pieniądze. Ostatnia pensja wpłynęła na moje konto z końcem stycznia.

No i na razie tyle. W weekend świąteczny dostaję przepustkę, ale nie jadę do rodziny. Zostanę w domu na Ursynowie i zacznę pakować rzeczy i sprzątać mieszkanie.

Muszę jeszcze załatwić transport do przeprowadzki. Potrzebuję jakiegoś busa, ale muszę jeszcze wszystko przemyśleć. W sumie część rzeczy mogłabym wywieźć do siostry. Jakieś zimowe ubrania i niepotrzebne rzeczy. Będę zajmować teraz bardzo mały pokoik.

Jeśli chodzi o samopoczucie, szybko się męczę jeszcze a nadmierne emocje destabilizują mnie dość mocno. Powinnam jednak jakoś sobie poradzić z tym wszystkim. Oby..