Jednak szpital.

Dr. Sz i ten nowy lekarz, oraz pani A., która się ze mną dzisiaj spotkała, uznali, że jestem w kiepskiej formie. Dr Sz. i dr M., uznali że szpital jest potrzebny. Zwiększono mi lek przeciwpsychotyczny. Dr Sz. uważa, że jestem na krawędzi i być może to już resztki sił, jakimi dysponuję, by trzymać się na powierzchni. Nie zdecydowałam się jednak na szpital i nie przyjęłam L4. Jeszcze zaryzykuję. Już wystarczająco nawaliłam i jeśli przez to stracę pracę to będzie to równia pochyła mojej destrukcji w kierunku jakiegoś totalnego upadku. Stąd chcę teraz postawić na terapię kryzysową, której celem będzie maksimum opieki, troski i wsparcia w krótkim czasie.
Dr Sz. powiedziała, że szkoda kasy na te wszystkie prywatne wizyty w tym momencie (nie chciała ode mnie pieniędzy za wizytę, ostatecznie przyjęła połowę kwoty) i że muszę odpocząć, przede wszystkim pozwolić zaopiekować się sobą na poziomie bardzo podstawowym.

Umówiłam się z dr Sz., która niestety wyjeżdża na urlop i nie mogę się z nią spotkać ponownie w najbliższym czasie, że gdy tylko otrzymam jakiś komunikat zwrotny z pracy, że coś się dzieje nie tak idę do szpitala natychmiast. Lekarz z Tworek też zwrócił uwagę na obszar pracy i na to, że mogę być męcząca dla otoczenia, za to dr Sz. bardziej obawia się mojej wzmożonej chęci do podejmowania się jakichś kosmicznych zadań i projektów i utknięcia w świecie jakiejś kolejnej iluzji aż do kompletnego oderwania się od rzeczywistości.

Pani A., ta nowa psycholog-psychoterapeutka, poprosiła, żebym przesłała jej na maila, informacje jakie otrzymam dzisiaj od lekarzy, spytała także, czy wyrażam zgodę na jej kontakt z moim lekarzem z Tworek. Dr Sz. zaproponowała jeszcze kontakt z lekarką, którą ceni i darzy zaufaniem, pracującą w Szpitalu Nowowiejskim, oraz chęć współpracy z nią, w celu przekazania istotnych informacji, jako mojego byłego, wieloletniego lekarza prowadzącego.

To na razie tyle na dzisiaj. Odczuwam koszmarne zmęczenie. Jutro opiszę wszystko w mailu do Pani A. Muszę jeszcze wpaść do centrum i wypełnić w celach diagnostycznych trochę kwestionariuszy i testów. Umówiłyśmy się na sesję za tydzień, też ze względu na jej ograniczony czas, ale mogę się spodziewać kontaktu z jej strony. Rano lecę do stomatologa, bo posypały mi się zęby i tu właśnie pojawia się bolączka finansowa. Plus taki tej wizyty, że poczuję się też w pewnym sensie zaopiekowana.

Grunt to pójść jutro do pracy w ciszy, spokoju i wykonywać swoją pracę, tak żebyśmy i ja i moja szefowa miały poczucie mojej przydatności. Praca w tej firmie to obszar do przedyskutowania w terapii, ale w tej chwili muszę wywiązać się ze swoich obowiązków, by odciążyć L. z nadmiaru pracy. Muszę bardzo mądrze przekazać jutro L. informacje o moim samopoczuciu. Martwię się, że L. ma bardzo duży problem personalny w swoim dziale i potrzebuje albo jeszcze jednej osoby, poza mną i M., albo powinna mnie kimś zastąpić, a ja powinnam poszukać innej pracy. Dla mnie na dłuższą metę ta praca jest bardzo stresująca i mocno eksploatująca.