Parę wspomnień

No i mamy weekend. Wstałam przed piątą. Właściwie to miło obudzić się tak wcześnie, gdy jeszcze jest przyjemny chłodek. W mieszkaniu mam straszny upał. Wczoraj była właścicielka, założą nam rolety. Super, bo mieszkanie mam od zachodniej strony i jest doprawdy nie do wytrzymania.

Wyjeżdżacie gdzieś na wakacje? Ja jak zwykle nie. Teraz żyję pracą bo od tego zależy, czy się utrzymam finansowo czy nie. Moja matka mieszka na wsi i jest tam nawet ładnie. Lasy, duża rzeka tuż tuż. Ale dom, mój rodzinny dom mnie przeraża i chyba ludzie, którzy tam mieszkają, i których mogłabym spotkać. Pewnie większość by mnie nie poznała.

Tak sobie myślę, że szkoda, że ojciec nie żyje. On był trochę wkurzający ale generalnie śmieszny. Kiedy przyjeżdżałam do nich czasem, wsiadaliśmy w auto i jechaliśmy na przejażdżkę. Ojciec bardzo lubił odwiedzać innych ludzi. Miał z nimi świetny kontakt.

I cieszył się jak mnie zabrał gdzieś a potem wypowiadał sławetne słowa, które do dziś wszyscy wypowiadamy: "widzisz jaką Ci wycieczkę zrobiłem?" I wtedy trzeba się było cieszyć i rzeczywiście się cieszyłam.

Pamiętam jak ojciec odkrył, że matka go zdradza. Wtedy wszystko się zmieniło. Ojciec uroił sobie, że jestem córką kochanka matki. Dużo się wtedy nasłuchałam o "wujku".

"Idź po pieniądze do wujka", "niech wujek cie zawiezie" itd. Strasznie zaczęli się wtedy z matką kłócić. To był koszmar. Któregoś dnia matka wzięła kanister z benzyną i polała ojcu garaż, podpalając to podpaliła siebie. Długo leżała w szpitalu. Uwierzcie, to było przerażające. Widziałam to. Zrobiła to na moich oczach. Dostała wtedy jakiegoś amoku. Ojciec doprowadził ją do takiego stanu.

Od czasu, gdy ojciec dowiedział się o romansie matki, nic już nie było takie samo. Mój rodzinny dom stał się bardzo nieprzyjazny. Przestałam tam przyjeżdżać. I nawet teraz, gdy ojca już nie ma, ja tam nie jeżdżę. Matka powtarza, że ma raj teraz i cieszy się mówiąc, że "nie ma już tego wariata".

Ale na cmentarz jeździ i gada z nim. Opiekuje się grobem. Podlewa kwiaty. Czasem popłacze.

Moja matka była nieszczęśliwa w małżeństwie. Ojciec był takim prostakiem troszkę.
No tak czy owak. To był mój ojciec. Jakiś tam ojciec.

Nie wiem na co matka chorowała, może też miała bpd, a na pewno była straszną choleryczką.

Kiedyś pobiła mnie tak mocno czymś, że ciekła mi krew po plecach. Potem widząc co zrobiła popłakała się. Bardzo się nade mną znęcała, ale jeszcze bardziej nad moim starszym rodzeństwem.

Boże, to było straszne. To było straszne co ona z nami robiła. Jak zastraszała

Teraz jest miłą babcią, chodź dalej pyskatą i bardzo energiczną. Jednak od śmierci ojca wyciszyła się bardzo.

Nienawidzę tamtego domu. Nienawidzę.

I znów zatęskniłam za ciepłem Pana M.

Rozpłakałam się...



Wiecie, czasem w tym swoim szaleństwie nie dostrzegam, jak bardzo mi ciężko.

Mam nadzieję, że Bóg mi wybaczy, że patrzy na mnie inaczej niż ja sama na siebie.
Na pewno.



Płaczę...